Betty-Boop

15.30 uur plaatselijke tijd

Zoals jullie al hebben gelezen, zijn we gisterenavond aangekomen in Sines, en daar voor anker gegaan. Deze keer viel het niet mee om de 50 kg zware Bruce in te graven. Hiervoor werd in de pilot zelf gewaarschuwd. Na 4 pogingen en een bezorgde blik van een Noor, greep eindelijk het anker, vlak voor het strand en tegen de vissershaven mét genoeg afstand naar een steeds vriendelijker kijkende Noor. Er is maar beperkte ruimte om te ankeren en er is een klein haventje. Het uitzicht is prachtig met achter ons de Atlantisch oceaan.
Gisteren hebben we overigens de hardste wind gehad van de hele reis tot nu toe en flinke golven, we vlogen er overheen, de wind was pal van achteren en het laatste stuk zijn we niet onder de 7 knopen geweest, wel veeeel rolwerk!

Tot nu toe is het zo dat je voor elke 50 mijl zeilen 50 minuten moet werken aan Betty, dat was vandaag anders, het werden er 5 uur.
Dat afgezien van de 4 kannen diesel ( 100 ltr.) die we met het bijbootje zijn wezen halen bij de haven.
Het bijbootje blijft lekken door de afvoer, al alles gekit etc., maar nog steeds lek. Vanmorgen rigoureus alles er af gesloopt, schoongemaakt en opnieuw in de kit gezet, de " boop sloop" staat nu te drogen terwijl de stront weer van den dijk waait.

Ook deed de afstand bediening van de ankerlier het niet meer. Heel dat geval uit elkaar gehaald, alles losgemaakt, contactspray erop en wat denk je na een uur vloeken en tieren…juist, hij deed het nog niet, grrrr. Oorzaak ergens anders gaan zoeken dus, logisch nadenken heb ik verschillende keren van Erik gehoord en maar eens naar de relais gekeken in de ankerbak. Tot mijn grote ongesteldheid drukte ik overal op en trok overal aan en plotsklaps drukte ik aan de onderkant ergens op en de ankerlier begon te werken, een hemels geluid teisterde mijn oren en ja,…die deed het dus nog! Op zoek naar de derde en laatste mogelijkheid, n.l. het paneeltje op het dek waar ik de afstandsbediening op aansluit én…..juist die was het, helemaal door gecorrodeerd op de minpool. Gelukkig hadden we er 2 extra van meegenomen omdat vooral dit apparaat ALTIJD moet werken omdat we in 90% van alle gevallen ankeren en ik er niet aan moet denken dat Marianne steeds 60 meter ketting omhoog moet halen, terwijl ik alles achter het stuurwiel in de gaten moet houden. Na nog een uurtje werken zat ie er op en werkte hij weer als een tierelier. One to go, en die komt echt nog aan de beurt, alles gaat kapot! Vorig jaar een nieuwe windmeter (500 euro) gekocht en nu kun je al de helft van de letters niet meer lezen, stelletje oplichters!!!!!!
De stuurautomaat deed het zoals eerder vermeld ook niet meer, de hele bakskist leeggehaald, de zaak ontlucht ( ik doe zo maar wat) wat schroefjes los en vast terwijl Marianne de automaat liet werken en wat denk je…..hij doet het weer. Ik moest voor de eerste keer denken aan je CERTIFICAAT Erik, ik geloof dat ik hem aan het verdienen ben, ha.
Ook nog even 3 tuinlampen op zonlicht gekocht in plaats van het gebruikelijke ankerlicht, die zorgt tenminste voor zijn eigen stroom.
Toen we gisteren hier aankwamen zag ik ook nog even dat de wind-sleepgenerator ook iets had gebroken, maar dat is voor morgen (als het mij al lukt).
Nu ga ik aan de gang met de mik, daar ligt de giek op en uit veiligheid hebben ze in de uitsparing leer vastgezet met koperen spijkertjes. Best een elegante oplossing, ware het niet dat die k.t spijkers loskomen en de huik van het zeil vernielen, een winkelhaak dus! Er zitten 3 van die uitsparingen en zo,n 300 spijkers, dus ik ben nog wel even onder de pannen. Het is geen straf hoor, het is maar 30 graden en zo gauw je je kop buiten steekt waait ie er af, maar je hoort mij niet klagen hoor.

Voor de duidelijkheid wil ik nog even kwijt dat als we voor anker liggen de AIS UITSTAAT, dit voor de energie besparing.

Groetjes allemaal, Marianne heeft koude SANGRIA klaarstaan, werk ze!